"മൈലാഞ്ചിയിടണം"നീട്ടിയ കൈകളോടെ
മുന്നില്‍ കൊഞ്ചുന്നൊരു
നാലുവയസ്സുകാരി....
മൈലാഞ്ചിയിടല്‍
ഇപ്പൊഴെന്തെളുപ്പം!
വലം കയ്യിലാവാതെ
ഇടം കയ്യിലും
ഇടം കയ്യറിയാതെ
വലം കയ്യിലും.
ഒരൊറ്റ ഞെക്ക് ,
നെടുകെയും കുറുകെയും
വട്ടത്തിലും നീളത്തിലും
വരയാമോട്ടെറെ
സങ്കീര്‍ണ്ണ ചിത്രങ്ങള്‍ .
പണ്ടു ഞങ്ങള്‍ക്ക്
പുഴയരികിലേക്കോടണം.
മുള്ളു കൊള്ളാതെ
തളിരുകളൊടിയാതെ
ഇലകളൂര്‍ന്നെടുക്കണം.
അമ്മിയിലരക്കണം.
ഓരോയിലയും നേര്‍മ്മയോടെ.
നാരു കളഞ്ഞു നേര്‍പ്പിച്ച
പച്ചീര്‍ക്കിലിന്‍ തുമ്പാല്‍
മെനഞ്ഞതൊക്കെയും
ലളിത ചിത്രങ്ങള്‍ .
മൈലാഞ്ചിയുണങ്ങാന്‍
കൈ നീട്ടിയെത്ര നേരം ...
വിരല്‍ മടങ്ങാതെ
കളി പറഞ്ഞിരിക്കണം .
കൈ കഴുകുന്നേരം
തെളിയുന്ന ചെന്തുടുപ്പ്,
എനിക്കോ നിനക്കോ
കൂടുതലെന്ന കുശുമ്പ് ...
ഓര്‍ത്തിരിക്കുമ്പോഴേക്കും
നീ കൈ കഴുകി വന്നു .
ഈ രാസച്ചുവപ്പിന്
രണ്ടു ദിനം മാത്രമായുസ്സ്.
എന്റെയുള്ളിലെ മൈലാഞ്ചിക്ക്
ഒരായുസ്സിന്റെ ചുവപ്പ് !
സാബിദ മുഹമ്മദ്‌ റാഫി,
അദ്ധ്യാപിക,
ജി.വി.എച്ച്.എസ്. എസ്. വലപ്പാട്,
തൃശൂര്‍
5 അഭിപ്രായങ്ങൾ:
എന്റെയുള്ളിലെ മൈലാഞ്ചിക്ക്
ഒരായുസ്സിന്റെ ചുവപ്പ് !
ഒടുവിലെ വരി.."ഒടുവിലും" വീഴും
സുബൈദ ടീച്ചര്‍ പോലുള്ളവര്‍ നമ്മുടെ ഭാഗ്യമാണ്
"മൈലാഞ്ചി" നഷ്ടബാല്യത്തിന്റെ ഓര്മകളാണ്. നാലു വയസുകാരിയുടെ കൊഞ്ഞലിലൂടെ കവയിത്രി തന്നെ തന്നെയാണ് കാണുന്നത്...
ബാല്യം നഷ്ടപെടുന്ന കുട്ടികള് , മൈലാഞ്ചിമരം കാണാന് കഴിയാതെ പോയവര്ക്ക് പക്ഷേ ആ നഷ്ടത്തിന്റെ വില അറിയാതെ പോയേക്കാം.
മനസ്സില് ആ മൈലാഞ്ചിയുടെ ചെന്തുടുപ്പ് എന്നും മായാതെ നില്ക്കട്ടെ.... കവിത നന്നായിട്ടുണ്ട്... ഇനിയും എഴുതണം...
കവിത നന്നായിട്ടുണ്ട്......
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ